واقعا چه شده است که اگر کار درستی انجام شود به راحتی آن را باور نمی کنیم و اگر کسی اخلاق درستی داشته باشد به او شک می کنیم و فکر می کنیم ریگی به کفش دارد و اگر رو و راست با ما سخن بگوید خوشمان نمی آید،این از موارد شخصی بود .

 

در مسایل سیاسی و تحلیلی که وضع از این هم بدتر است و فقط صحبتهایی را می فهمیم و برایمان قابل درک است که آن را کسی بگوید که طرف ماست، و اصل شده برایمان شخص طرف و اصل حرف برایمان معنا ندارد ...و ...

بگذریم ،در مقام دل درد بود و درد دل کردیم و گرنه در مقام ادعا که رستم دستانیم و یل ...